zondag 28 december 2014

Week 1 - Niet zonder U!

Toen zei hij (Mozes) tegen Hem: Als Uw aangezicht niet meegaat, laat ons dan van hier niet verdertrekken.
HSV

Mozes antwoordde: Als Uzelf niet meegaat, kunnen we beter hier blijven.
GNB

      Exodus 33:15
>> Exodus 33


Als ik afgelopen week in mijn Stille Tijd aan het lezen ben in het Bijbelboek Exodus en wel hoofdstuk 33, zijn het deze woorden die eruit springen en zich vasthaken in mijn hart.
We staan (opnieuw) aan de vooravond van het oude naar het nieuwe jaar en met het lezen van deze woorden zei mijn ziel in mij: ‘Heer, ik wil ook niet wegtrekken het nieuwe jaar in als U niet Zelf met mij meegaat.’

Mijn gedachten gaan naar een goede gewoonte, die ik van mijn ouderlijk huis heb overgenomen: met Oudejaarsavond naar de kerk gaan en voor de klok 0.00 uur slaat nog een stukje uit de Bijbel lezen en bidden.
Op deze manier wordt het voor mij heel concreet en tastbaar dat God met mij (en mijn gezin) mee gaat het oude jaar uit en het nieuwe jaar in, maar ook omdat ik Hem wil danken voor alles wat Hij heeft gegeven en heeft gedaan, dat Hij erbij was elke dag opnieuw.
Het is een moment van terugblikken op wat is geweest, maar ook op wat nog komen gaat en de bewuste keuze, dat ook we ook het nieuwe jaar niet in willen gaan zonder Hem; dat we beseffen dat we afhankelijk zijn van Hem in alles.
Ook het lezen uit Zijn woord heeft zijn vaste plek, want door Zijn woord spreekt Hij immers (ook) tot ons.
Zijn woord, dat zo belangrijk is, want daarin staan niet alleen Zijn richtlijnen, maar ook al Zijn beloften, Zijn woorden van troost en bemoediging, van hoop voor de toekomst.
Hoe moeilijk ons leven soms ook is of kan zijn, hoe onzeker ook de tijden, Zijn woord laat zien dat Hij onveranderlijk is en dat Hij al Zijn beloften nakomt, toen, nu - vandaag de dag, en tot in alle eeuwigheid!
Door Zijn woord leer ik hem meer en meer kennen, ontdekken wie Hij is en wil zijn voor mij.
Maar ook hoe mijn leven dient te zijn, hoe ik Hem het meeste eer, wat Hij van mij verlangt, verwacht, wil zien.
En dan kom ik terug bij het woord dat mij de laatste weken zo bezighoudt en wat ik tot ‘mijn woord’ (incl. consequenties) voor het jaar 2015 wil maken: toewijding.


Zoals ik op 'mijn Pagina - Waar God mij leidt' heb aangegeven, weet ik niet wat ik dit jaar eigenlijk precies moet gaan doen met het oog op het schrijven op dit Blog.
Vanaf 2011 schrijf ik mijn stukjes n.a.v. wat er staat in mijn agenda voor dat jaar, of kalenders die mij aanspraken.
Maar dit jaar is er (nog?) niets.
En toch …, toch blijf het verlangen om één keer in de week heel intensief bezig te zijn met Zijn woord; één, soms twee dagen, of dagdelen, apart te zetten om van Hem te leren, te ontvangen, en te delen.
Misschien is het dit komende jaar voor mij wel een uitstappen in geloof en vertrouwen dat God mij ook hierin zal leiden.
Ik vind het spannend, heel erg spannend en eigenlijk ook best wel eng.
Schrijven n.a.v. iets is immers zoveel makkelijker dan ‘zo maar iets uit het niets’.
Met dat de laatste weken van de kalender in zicht kwamen, was mijn gebed al, Heer, breng alstublieft iets nieuws op mijn pad, laat mij zien waar ik het komende jaar mee bezig mag gaan…, maar er kwam niets en met het rondkijken was er ook niets dat als het ware er uitsprong waardoor ik wist, dit is het.
Moet ik dan niets doen dit jaar, of ‘gewoon’ afwachten wat U mij laat zien, geeft, …?
Ik vind het eigenlijk doodeng, maar dit laatste is iets dat steeds weer naar voren komt en waardoor ik kies om hier voor te gaan.
O, hoeveel te meer is dan het woord dat bovenaan staat niet mijn gebed!
Doe mij van hier niet wegtrekken als U niet met mij meegaat!
Want als Uzelf niet meegaat, dan …, dan heeft het allemaal geen zin.

Mijn gedachten gaan ook naar het boek ‘Een vrouw naar Gods hart’ van Elizabeth George waar ik in begonnen ben.
Welk een verlangen is er niet om meer en meer een Vrouw te zijn naar God hart.
Welk een belangrijke plaats het Gebed van Toewijding niet gekregen in mijn dagelijks gebed.
Maar ook dit alles is zinloos als ik erin op weg ga zonder Hem, als Hij niet Zelf op die weg met mij meegaat.
Zo ook de Vrouwenbijbelstudiegroep, het Secret Sister Program …
Als Hijzelf daarin niet met mij meegaat, wie zal mij dan leiden?

Maar ook in mijn gezin, in mijn huwelijk, als Hij ook daarin niet met mij mee gaat, hoe zou ik Zijn wil kunnen vinden en doen, kunnen zijn en worden, die Hij wil dat ik ben en word, hoe zou ik vol kunnen houden in alle moeilijkheden, in beproevingen en in onzekere tijden?
En wat te denken van mijn gewone dagelijkse leven?
Hoe kan ik leven tot Zijn eer als Hij niet met mij mee gaat; hoe zou ik weten hoe dat moet als Hij er niet is om het mij te vertellen?

Maar met dat Hij met mij meegaat het nieuwe jaar in, verlangt Hij ook wat van mij; het is geen eenrichtingsverkeer.
God wilde niet met Mozes en het volk meegaan omdat het volk Israël zwaar had gezondigd; ze hadden namelijk een afgodsbeeld gemaakt en dat aanbeden in plaats van Hem.
Hoe waakzaam moeten wijzelf ook niet zijn dat andere dingen Zijn plaats in (gaan) nemen.
Zelfs de dingen die we voor Hem doen, kunnen een valkuil worden, een ‘afgod’.
Want alles wat op de eerste plaats komt in ons leven in plaats van God, is een afgod!
Exodus 34:14: ‘Vereer geen andere goden. Ik, de HEER, duld geen andere goden naast Me.’
God kan niet met ons optrekken, als Hij niet de eerste plaats in ons leven heeft; als niet Hij maar iets of iemand anders de eerste plaats heeft in ons leven.
Dit wil niet zeggen dat Hij ons niet ziet, maar wel dat Hij niet met ons mee kan gaan, Hij duld immers niets en niemand naast Zich!
Maar Hij blijft wel wachten en uitzien naar ons, dat we terugkeren van onze verkeerde wegen, want er is vergeving, er is genade, voor iedere zondaar die tot inkeer komt.
Dank U wel, Heer Jezus!

Of God met ons meegaat, is ook afhankelijk van het feit of wij Zijn wil zoeken en doen, en daarvoor is het nodig dat we tijd met Hem doorbrengen.
Mozes verkeerde vaak in de aanwezigheid van God en God sprak met hem als een man met een vriend.
Exodus 33:11a – ‘De HEERE sprak met Mozes van aangezicht tot aangezicht, zoals een man met zijn vriend spreekt.’
Mozes had al heel wat tegengesputterd in zijn leven als het ging om wat God wilde, en God was hem ook regelmatig tegemoetgekomen, maar Mozes deed uiteindelijk wel altijd wat God van hem vroeg.
En als we zijn levensgeschiedenis nalezen, dan zien we een duidelijke verandering komen in zijn leven naarmate hij langer met God wandelt.

Een prachtig voorbeeld van iemand die er ook zo naar verlangt om zoveel mogelijk in Gods aanwezigheid te zijn, in Zijn nabijheid en die voor ons echt een voorbeeld mag zijn, is Jozua, Mozes’ dienaar.
Vers 11b – ‘Daarna keerde hij (Mozes) terug naar het kamp, maar zijn dienaar Jozua, de zoon van Nun, een jongeman, week niet uit het midden van de tent.’
Of ik het nu ooit gehoord heb in een preek, of ergens gelezen heb, ik weet het niet meer, maar het is me altijd bijgebleven hoe bijzonder het is dat Jozua in de tent bleef terwijl Mozes al vertrokken was naar het kamp; hoe daaruit het verlangen van Jozua sprak naar het zo dicht mogelijk bij God willen zijn en blijven.
Dat het er ook zo heel specifiek staat dat hij daar bleef, laat ook zien dat dit voor God heel belangrijk is.
En zo is het dus ook voor ons heel belangrijk om tijd met Hem door te brengen.

Hoe zullen we weten wat Zijn wil is, als we niet stil worden om naar Hem te luisteren?
Hoe zou Hij tot ons kunnen spreken als we door de drukte van onze bezigheden geen kans hebben om Hem ook maar te horen?
Hoe zou Hij ons kunnen bemoedigen en troosten, als we maar doorploeteren, alleen maar gericht zijn en blijven op onze zorgen en moeiten, problemen enz., en niet de tijd nemen om aan Zijn voeten neer te knielen en bij Hem uit te huilen of om alles bij Hem neer te leggen?

We willen zo graag dat Hij met ons meegaat, maar hoe snel gebeurt het niet dat wij alweer bij hem vandaan lopen?
En dat hoeft echt niet altijd bewust te zijn, misschien soms eerder onbewust, doordat we door de drukte die onze huidige maatschappij met zich meebrengt, niet de tijd nemen om te horen wat Hij wil.
‘Heer, ik wil graag dat U met mij mee gaat vandaag, maar we moeten wel opschieten, want ik moet dit nog doen en dat nog; en dan moet ik nog daarheen en daarheen; en o, dat moet ik ook nog even vlug doen … Kunt U dan nog even hier helpen en daar, en God? Here God? Heer, Heer, waar bent U nu? Hè, net als ik U zo nodig heb, dan …’


‘Als Uzelf niet meegaat, kunnen we beter hier blijven’, maar krijgt God wel de kans in ons leven om met ons mee te gaan, of lopen we meerdere keren op een dag achterom te kijken om te zien waar Hij blijft?
Ik moet bekennen en belijden, dat mij dit vaker gebeurt dan me lief is, en het is dan ook mijn grote verlangen om het nieuwe jaar in te gaan en mij toe te wijden ook aan het met Hem optrekken en niet voor Hem uithollen; naast Hem te wandelen, zodat ik Hem zie en in gelijke tred met Hem zal gaan en zo kan horen wat Zijn wil voor iedere dag van mijn leven.

En jij?


Lieve Vader in de hemel, zo aan de vooravond van het nieuwe jaar kom ik bij U en leg al deze woorden die ik hier geschreven heb neer voor Uw troon en ik bid U, dat U met mij meegaat ook dit komende jaar.
Laat mijn hart toch steeds vurig zijn, vurig in het volgen en dienen van U; toegewijd en gericht om een Vrouw naar Uw hart te zijn.
Heer Jezus, Maria had het goede deel gekozen en ik verlang ernaar om ook dat goede deel te kiezen, steeds weer, maar hoewel mijn geest gewillig is, mijn vlees is zwak.
Kom mij tegemoet, Heer Jezus, met de hulp van Uw Geest, opdat mijn woorden ook omgezet kunnen worden in daden.
En waar mijn geloof te klein is en ik tekortschiet, Heer, schenk mij geloof!
Leer mij zo om naast U te wandelen, kalm en rustig aan, zodat ik kan horen wat U tot mij wilt zeggen, kan zien wat U mij wilt laten zien, en kan doen wat Uw wil is dat ik doe.
Heer, hoe zinloos en doelloos is het leven zonder U; hoe betekenisloos de dingen die ik doe.
Gaat U daarom met mij mee, en zegen mij en het werk van mijn handen, opdat het zal zijn tot eer en glorie van Uw grote Naam.
Dank U wel, dat U er bent, er was, en er altijd zult zijn; tot in alle eeuwigheid.
Ik prijs Uw Naam.

- Amen -


Heer Jezus,
leer mij volgen,
leer mij gaan.
Niet voor U uit,
maar dicht
achter U aan.

Leer mij luisteren,
leer mij verstaan.
In de stilte
kan ik U horen,
Uw stem verstaan.

Ga met mij mee,
ook dit nieuwe jaar.
Leer mij volgen,
leer mij luisteren,
Leer mij vertrouwen
op Uw woord dat zegt:
‘Ik ben daar!’


Gods rijke en onmisbare zegen voor het nieuwe jaar.
Dat we allen ons zullen laten leiden door Hem; dat er regelmatig momenten zullen zijn in ons leven, waarin we stil zullen staan om te kunnen luisteren naar Hem, om tijd met Hem door te brengen, opdat ook onze omgang met Hem vertrouwelijk zal zijn of worden.
Zijn dichte nabijheid en de leiding van Zijn Geest bid ik je toe voor het komende nieuwe jaar.
In Jezus' Naam.

Een liefdevolle groet,




Tot slot:

Vertrouw op de Heer met heel je hart en wees niet eigenzinnig.
Houdt de Heer voor ogen bij alles wat je doet, dan baant Hij voor jou de weg.
Wees niet eigenwijs, heb ontzag voor de Heer en ga het kwaad uit de weg.
Spreuken 3:5-7
>>HSV

Overweeg wel iedere stap, zodat je gang vast blijft.
Spreuken 4:26
>> HSV

Vertrouw je werk toe aan de Heer en je plannen zullen slagen.
Spreuken 16:3
>> HSV

In eigen ogen heeft een mens altijd juist gehandeld, maar de Heer kijkt tot op de bodem van zijn hart.
Spreuken 21:2
>> HSV

Wie bang is voor mensen, zet zichzelf een val, wie op de Heer vertrouwt is veilig.
Spreuken 29:25
>> HSV

Charme is bedrieglijk en schoonheid verdwijnt snel, lof verdient alleen een vrouw die leeft in ontzag voor de Heer.
Spreuken 31:30
>> HSV

Bewaak daarom boven alles je eigen hart, want daar ligt de bron van het leven.
Spreuken 4:23
>> HSV

Alles wat God ons heeft gezegd, is door de tijden heen waar gebleken; Hij is een schild voor wie bij Hem schuilen.
Spreuken 30:5
>>HSV


dinsdag 23 december 2014

Week 52 - What's in a name?

Want een Kind is ons geboren, een Zoon is  ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk,  Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader,
Vredevorst.
HSV

Een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven; de heerschappij rust op Zijn schouders. Deze namen zal Hij dragen: Wonderbare raadsman, Goddelijke held, Eeuwige Vader, Vredevorst.
NBV

Jesaja 9:5


Dit is (alweer) het laatste stukje naar aanleiding van de kalender ‘Mijn moment met God’.
Door ziekte een paar dagen later dan normaal, maar hier als nog.


Terugkijkend is ook dit jaar omgevlogen.
Als ik mijn eerste berichtje op dit Blog nog weer eens even lees, weet ik dat er al met al niet zo heel erg veel anders was dit jaar dan de andere jaren; slechts een enkele keer, waaronder net afgelopen weekend.
En toch weet ik dat ik me redelijk gehouden heb aan de afspraak die ik met mezelf had gemaakt. (Zie eerste blogje: >> Welkom op Quality Time; mijn momenten met God)
Hoewel er moeilijke momenten waren in het keuzes maken; toch was het niet altijd mijn perfectie meer die mij dreef, of de angst om vertrouwen te beschamen, of mensen teleur te stellen, maar zat er heel vaak de drive achter van het besef wat ik er zelf van leer, van het willen weten wat God mij deze keer wil laten zien, ontvangen wat Hij wil geven, en de vreugde ervaren die het (bijna) iedere keer gaf om zo intensief met Hem en Zijn woord bezig te zijn.
En nu?
Nu is het alweer het laatste stukje van deze bijzondere weekkalender en zoals je kunt lezen is de Bijbeltekst voor deze laatste week precies degene welke juist vorige week ook bij mij naar voren kwam.

In eerste instantie vond ik dit zondag, toen de kalender op de laatste week opensloeg, best wel even lastig; oei, wat nu?
Maar ergens in deze week kwam op een gegeven moment het boekje dat we met onze Vrouwenbijbelstudiegroepje gebruiken in mijn gedachten: ‘Jouw identiteit – Gods zelfportret’ van Diane Fink.
En Hoofdstuk 2 van dit boekje heet heel ‘toevallig’: ‘Wat zegt een naam?’
In dit hoofdstuk komt heel duidelijk naar voren hoe belangrijk namen zijn in de Bijbel.
Soms kreeg een kind de naam omdat hij of zij een opvallende eigenschap had, zoals bijvoorbeeld Esau, wat harig betekent (Gen.25:25), en een andere keer omdat het bijvoorbeeld iets zegt over omstandigheden of de gevoelens van ouders, zoals bijvoorbeeld Isaak, wat gelach betekent en de vreugde beschrijft van zijn moeder bij zijn geboorte. (Gen. 21:6)
Maar namen werden ook gegeven omdat het iets zegt over het karakter, de natuur of de toekomst en het duidelijkst is dit zichtbaar in de Namen van God.
Door heel de Bijbel heen laat God door Zijn namen heen zien wie Hij is, wat Zijn karakter is, en dit geldt precies evenzo voor de namen van de Here Jezus.

Over twee dagen vieren we het Kerstfeest; herdenken we de geboorte van de Here Jezus en daar worden we met de gegeven Bijbeltekst ook op gewezen; maar tegelijk zegt deze tekst ons ook veel over wie Hij is.
Wonderbare Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.
En al deze namen zeggen iets over Zijn karakter, Zijn natuur, over de toekomst, en de Bijbel getuigt van Zijn Namen:

Wonderbare Raadsman:
Jesaja 11:2 – Op Hem zal de Geest van de HEERE rusten: de Geest van wijsheid en inzicht, de Geest van raad en sterkte, de Geest van kennis en de vreze des HEEREN.

Sterke God:
Deuteronomium 10:17 - Want de HEERE, uw God, is de God der goden en de  Heere der heren; die grote, machtige en ontzagwekkende (andere vertalingen – Sterke)God, Die  niet partijdig is  en geen geschenk in ontvangst neemt, …
Jer. 32:18 - U, Die goedertierenheid bewijst aan duizenden, Die de ongerechtigheid van de vaderen vergeldt in de schoot van hun kinderen na hen, U, grote, machtige (andere vertalingen – Sterke)God – HEERE van de legermachten is Zijn Naam.

Eeuwige Vader:
Jesaja 63:16 - Toch bent U onze Vader, want Abraham weet van ons niet en Israël kent ons niet. U, HEERE, bent onze Vader; onze Verlosser van oude tijden af is Uw Naam.

Vredevorst:
Jesaja 2:4 - Hij zal oordelen tussen de heidenvolken en veel volken vonnissen. En zij zullen hun  zwaarden omsmeden tot ploegscharen en hun speren tot snoeimessen. Geen volk zal tegen een ander volk het zwaard opheffen. Oorlog voeren zullen zij niet meer leren.

Als we de diepte van de betekenissen van deze namen tot ons door laten dringen en ze aannemen, welk een hoop hebben we dan niet voor de toekomst en welk een kracht voor iedere dag!
Zie toch eens op wie wij onze hoop mogen/kunnen vestigen!

Maar Zijn Naam is ook:
Het Licht der wereld (Joh. 8:12)
De Weg, de Waarheid en het Leven (Joh.14:6)
De Alpha en de Omega (Openb. 1:8)
Bemiddelaar (1 Tim. 2:5)
Het Brood des Levens (Joh. 6:35)
De goede Herder (Joh. 10:11,14)
Zoon des Mensen (Matth. 8:20)
Verlosser, Redder (Rom.11:26)
Zoon van de Allerhoogste ( Luc.1:32)

En er zijn er nog veel meer.
(Zie: >> Creatov)


De Namen van God, van Jezus zijn van onschatbare waarde in ons leven van alle dag, van enorme betekenis in elke omstandigheid van ons leven en niet alleen omdat het iets zegt over wat Hij heeft gedaan -voor ons- en nog zal doen.
Nu wij met onze Vrouwenbijbelstudiegroepje bezig zijn met een studie over identiteit en daardoor ook met de namen en hun betekenissen in de Bijbel, nam ik ook voor dit stukje weer even het dagboek ‘Gods Namen – Jouw gebed’ van Ann Spangler ter hand en werd met het doorbladeren ervan weer even teruggeworpen in de tijd dat ik dit dagboekje heb gebruikt.
Wat een waardevol dagboek was/is dit!
Door de namen van God, van Jezus te ‘kennen’ (er over te lezen, te overdenken, op te zoeken, te onthouden – dit laatste valt me niet altijd mee, dus herhaling is iedere keer noodzakelijk voor mij) leer je Hem beter kennen en met dat we Hem steeds beter leren kennen, groeit onze persoonlijke relatie, en met dat onze relatie groeit, groeit ook ons vertrouwen.
Maar het kennen/onthouden van Zijn Namen helpt ons ook enorm als we het moeilijk hebben, als er problemen zijn/komen of stormen.
Als het leven onzeker is, angst ons leven binnenkomt, pijn, verdriet, eenzaamheid.
Als we dierbaren verliezen, of dreigen te verliezen.
Maar ook als we blij zijn, ons leven gekenmerkt is met vreugde en dankbaarheid.
Als we het spoor bijster zijn, we ons geen raad meer weten, verloren, verdwaald, wanhopig.

Ik wil je daarom ook heel graag een paar Namen van God uit het boekje meegeven tot bemoediging, om mee te nemen iedere dag van je leven; voor het eerst, of misschien wel opnieuw.


HEER – Jaweh - IK BEN DIE IK BEN; IK ZAL ER ZIJN
Exodus 3:14,15 - En God zei tegen Mozes: IK BEN DIE IK BEN (andere vertalingen: Ik zal zijn, die Ik zijn zal; Ik zal er zijn). Ook zei Hij: Dit moet u tegen de Israëlieten zeggen: IK BEN heeft mij naar u toe gezonden.
Toen zei God verder tegen Mozes: Dit moet u tegen de Israëlieten zeggen: De HEERE, de God van uw vaderen, de God van Abraham, de God van Izak en de God van Jakob, heeft mij naar u toe gezonden. Dit is voor eeuwig Mijn Naam, dit is Mijn Naam ter gedachtenis, van generatie op generatie.

God is Die Hij is; als alles in ons leven onzeker is, op z’n kop staat, … en we Iemand nodig hebben die onveranderlijk en vast is, ten volste betrouwbaar, dan kunnen we op Hem ons vertrouwen stellen, want Hij, de God van Abraham, Izak en Jacob, is vandaag de dag nog steeds dezelfde als toen.


El Elyon – De hoogste God
Psalm 97:9 - Want U, HEERE, bent de Allerhoogste over de hele aarde, U bent zeer hoog verheven boven alle goden.

Nog een houvast voor iedere dag: God is de Allerhoogste: El Elyon!
Hoe de boze ons ook zal belagen, zijn best doet om ons angst aan te jagen of ons aan het twijfelen te brengen, of …, als we El Elyon voor ogen houden, ons vastklampen aan de Allerhoogste God, zal hij ons nooit omver kunnen gooien.
Want Jezus heeft de boze overwonnen en aan zijn heerschappij op deze aarde komt spoedig een einde.

El Olam – de Eeuwige God
Jesaja 40:28,29 - Weet u het niet? Hebt u het niet gehoord? De eeuwige God, de HEERE,
de Schepper van de einden der aarde, wordt niet moe en niet afgemat. Er is  geen doorgronding van Zijn inzicht. Hij geeft de vermoeide kracht en Hij vermeerdert de sterkte van wie geen krachten heeft.

In dit prachtige Schriftwoord wordt de eeuwigheid van God gekoppeld aan het feit dat Hij ook nooit moe wordt of afgemat raakt, maar ook in Zijn wijsheid niet is te doorgronden.
Door alle eeuwen heen geeft Hij die vermoeid zijn kracht en sterkte.
Hoe vaak hebben we dit niet nodig in ons drukke leven, in alles wat er op ons af komt, wat er van ons wordt verwacht, wat er gebeurt …


El Roï – De God Die me ziet
Genesis 16:13,14 - En zij gaf de HEERE, Die tot haar sprak, de naam: U bent de God Die naar mij omziet! Want zij zei: Heb ik hier dan Hem gezien Die naar mij omgezien heeft?
Daarom gaf men die put de naam: de  put Lachai-Roï;  zie, hij ligt tussen Kades en Bered.

God is ook de God die ons ziet, die jou ziet!
Hij zag Hagar in de woestijn, en Hij ziet ook jou en mij, elke dag en in elke omstandigheid.
Ik moet dan ook altijd denken aan een tekst uit 2 Kronieken 16:9 waar staat: ‘Want des Heren ogen gaan over de ganse aarde, om krachtig bij te staan hen, wier hart volkomen naar Hem uitgaan.’
Is dit geen geweldige bemoediging, geen geweldig woord om mee te nemen iedere dag?!


Jehova/Jaweh Nissi – De Heer, mijn banier
Exodus 17:15,16 – En Mozes bouwde een altaar en gaf het de naam: De HEERE is mijn Banier! Hij zei: Voorzeker, de hand op de troon van de HEERE!  De strijd van de HEERE zal tegen Amalek zijn, van generatie op generatie!

O, dit is ook zo’n mooie: ‘De HEER is mijn banier!’
Vaandels of banieren dienden vroeger als identificatieteken en symbool van een volk; legers droegen deze dan ook altijd bij zich.
Een banier, een vlag, was al van grote afstand te zien en diende zo als verzamelpunt voor de troepen in de strijd.
Als wij de HEER tot onze Banier hebben, dan is Hij het centrale punt van ons leven.
Het identificatieteken, het symbool, het herkenningsteken.
Zoals de vlag het centrale punt is voor iedere soldaat in de strijd, zo is de Here Jezus het centrale punt van alle gelovigen. (Joh. 3:14,15)
Toen ik met dit hoofdstuk in het boekje bezig was, had ik graag een speciale vlag gehad om uit te hangen als zichtbaar symbool naar de Heer als mijn banier, maar de adelaar in onze tuin kan ik ook zien als een soort van banier, want deze adelaar staat daar als een zichtbaar symbolische herinnering aan wat Hij zegt in Zijn woord; dat Zijn eeuwige armen onder ons zijn.


Jehova/Jaweh Tzuri – De Heer, mijn rots 
2 Samuël 22:2-4 – Hij zei: De HEERE is mijn rots en mijn burcht en mijn Bevrijder, mijn God, mijn rots,  tot Wie ik de toevlucht neem, mijn schild en de hoorn van mijn heil, mijn veilige vesting; mijn toevlucht, mijn Verlosser; van geweld hebt U mij verlost. Ik riep de HEERE aan, Die te prijzen is, en werd verlost van mijn vijanden.

Het leven is niet makkelijk; de beelden op tv, de berichten in de kranten en op het nieuws, werkeloosheid, echtscheiding, ziekte, vervolging, hongersnoden …, hoe
belangrijk en waardevol is het niet om de Heer als je rots te hebben.
Hij is onwankelbaar!
Wat er ook gebeurt, hoe de aarde ook beeft, ons leven wordt geschud, met Hem als onze rots, hebben we ten alle tijd een onwankelbaar houvast.


Abba – Vader 
2 Korinthiërs 6:18 –  …, en Ik zal u tot een Vader zijn, en u zult Mij tot zonen en dochters zijn, zegt de Heere, de Almachtige.

Abba, Vader; misschien niet zo makkelijk voor iedereen, onze aardse vaders zijn niet allemaal zo als God het bedoeld heeft.
Maar als we Hem toestaan om dit te genezen en wij Hem als onze Vader leren kennen, dan hebben we een Vader voor eeuwig.
Een Vader die onvoorwaardelijk van ons houdt en altijd het beste met ons voor heeft.
Een Vader, die er altijd voor ons is, elk moment van de dag en nooit zal zeggen: kom  morgen maar terug, of ik luister straks wel, of …
Een Vader, bij wie je terug kunt keren als je bent weggelopen, en Die dan met open armen op je wacht.
Een Vader, bij wie we veilig en geborgen zijn; Die voor ons zorgt, over ons waakt, ons leidt.

Och, en zo zou ik nog wel door kunnen en willen gaan, maar het stukje is al (weer) aan de lange kant …
Ik hoop echter, dat als je één van deze namen, of één van de vele andere namen, hoort, dat je even stil zult staan, of later even de tijd zult nemen om de naam ook als het ware te proeven.
De Namen van God, van Jezus, van Heilige Geest (heb ik het nog niet eens over gehad), zijn een houvast voor ons leven.
God heeft niet voor niets al deze namen aan ons bekend gemaakt, Hij wilde dat wij ze zouden  kennen, opdat we Hem zullen kennen en zullen weten wie Hij is en wil zijn voor ons!


Lieve Vader in de hemel, ik wil U zo bedanken dat U Zich zo ook aan ons bekend heeft gemaakt; eerst aan Uw volk, maar nu ook, door de Here Jezus, aan ons.
Dank U wel, voor zoveel liefde, zoveel trouw, goedheid en genade!
Help ons, lieve Vader, om Uw Namen te onthouden; te onthouden wat Uw woord erover zegt, het zal ons een houvast zijn in tijden van nood, maar ook de reden tot dankbaarheid en lofprijs .
Het zal ons leren (voor zover dat hier op aarde mogelijk is) U de plaats te geven die U toekomt, en het zal onze hoop levend houden.
Het zal onze toewijding groter maken, evenals onze eerbied en ons ontzag, om uiteindelijk als we voor altijd bij U zijn, U te eren en te aanbidden met alles wat in ons is, zoals U het heeft bedoeld.
Dank U wel, voor Uw geduld.
Dank U wel, voor Uw trouw.
Dank U wel, voor Uw genade.
Dank U wel, voor Uw eindeloze, onvoorwaardelijke liefde.
Ik prijs Uw grote Naam.
Halleluja!

- Amen -


De rijkdom van Uw Naam

Doe ons ontdekken, Heer,
de verborgen rijkdommen
in Uw Naam.
Open de ogen van ons hart,
en maak ons voor wat U wilt zeggen
opmerkzaam.
Doe ons toch zien wie U bent,
door wie U zegt dat U bent
in Uw Naam.

Laat zo Uw Naam zijn
tot een houvast, iedere dag
van ons leven.
Maar laat het ook eerbied en ontzag,
vreugde en dankbaarheid
naar U toe geven.
Opdat we elke dag een beetje meer
tot Uw eer en glorie
zullen leven.


Ik wil iedereen heel hartelijk bedanken voor het meelezen en/of reageren, het zij hier of via Facebook.
Wat het volgende jaar betreft, ik heb nog niet echt een idee wat het gaat worden, maar doorgaan met het schrijven op dit Blog is wel mijn verlangen.
Ik hoop jullie ook dan weer hier te mogen begroeten.
(al zal de eerst volgende keer nog in dit jaar zijn, hoewel het dan is wel week 1. is)

Mag de HEERE een ieder van jullie rijkelijk zegenen.

Dat de ster van Bethlehem
het licht ontsteekt in ons hart.
De herders uit het veld
onze voeten brengen bij de kribbe.
De wijzen uit het Oosten
ons eerbiedig neer doen knielen.
De engelen uit de hemel
het loflied leggen in onze mond.
De geboorte van Jezus
ons brengt bij het kruis,
waar wij genade ontvangen.


Shalom
en een liefdevolle groet,





zondag 14 december 2014

Week 51 - Rust!

Zie, de maagd zal zwanger worden en een Zoon baren, en u zult Hem de naam Immanuel geven; vertaald betekent dat: God met ons. 
HSV

‘De maagd zal zwanger zijn en een zoon baren, en men zal hem de naam Immanuel geven,’ wat in onze taal betekent ‘God met ons.’
NBV

Mattheüs 1:23


Voor velen is Kerst de meest gezellige tijd van het jaar.
Men is in de weer met van alles en nog wat en zien uit naar het samenzijn met familie en/of vrienden.
Maar dit is niet voor iedereen zo; niet iedereen ziet uit naar deze maand, er zijn ook vele mensen die deze maand het liefst over zouden slaan.
De mooie tafereeltjes van gelukkige families en vriendenkringen rondom een prachtig versierde tafel die de folders en de reclames op tv ons voorspiegelen, is in veel gevallen niet bepaald een realiteit.
Daar lijkt alles ‘peis en vree’, stressloos en iedereen voldoet schijnbaar aan elkaars verwachtingen.
Voor pijn en verdriet, gebrokenheid, eenzaamheid, spanningen, vermoeidheid, materiële tekorten of wat dan ook, is geen plaats.
De decembermaand, en met name de dagen rond Kerst, ‘horen’ gewoon warm, gezellig en vredig te zijn.
Dat er velen zijn die tegen deze dagen opzien, voor wie deze dagen misschien zelfs een crime zijn, wordt niet of nauwelijks over gesproken.
En het maakt eigenlijk niet uit of je Jezus nu kent of niet, Kerst ‘hoort’ gewoon voor iedereen goed te zijn, sfeervol, warm en gezellig.

Op deze één na laatste week van dit jaar op de kalender is er ruimte voor hen die het moeilijk hebben; voor hen voor wie deze dagen juist heel moeilijk zijn.
Voor de stress van de moeders van kinderen met extra behoefte aan structuur duidelijkheid en veiligheid; voor hun vraag: ‘Hoe komen we de vakantie door?’
Voor de strijd die soms juist extra oplaait in deze dagen, gebroken relaties, voor lichamelijke pijn die echt niet ineens met de kerstdagen weg is.
Voor emotionele pijn, verdriet, rouw, eenzaamheid, leegte, spanningen, spijt, vermoeidheid, materiële tekorten, stilte …
Als ik zondagmorgen het stukje op de kalender voor het eerst lees, ben ik hier heel blij mee, want ook voor ons is de decembermaand vaak niet de makkelijkste maand.
En ik ben er ook heel blij mee, omdat de boodschap die er doorheen klinkt mijn hart zo bemoedigd en ik op mijn beurt met mijn schrijven de mogelijkheid heb om anderen te bemoedigen.

Een klein stukje van de kalender:
‘Zie jij op tegen de komende dagen? Dan heb ik goed nieuws voor jou! Jezus zegt tegen jou: IK BEN.
IK BEN – dat is Mijn Naam.
Ik was, Ik ben, Ik zal er zijn.
Ik ben bij jou. Ik ben voor jou. Ik ben Immanuel. Ik ben mét jou.
Kom toch bij Mij, want IK BEN!’

Ik ben erbij in die vakantie, in je verdriet, in je pijn, in je eenzaamheid, in …
In alles.

De er voor deze week bij gegeven Bijbelteksten/-gedeelten laten iets zien van wie Jezus is en wat Hij zegt, zowel vanuit het Nieuwe Testament als het Oude, maar als ik op de ochtend waarop ik begonnen ben aan het schrijven van dit stukje in mijn Stille Tijd er nog  over nadenk en bid, in mijn Bijbel zoek, word ik via Jesaja 9:5, Jesaja 11 en 12 geleid naar Lucas 4:18,19, en eindig uiteindelijk bij Psalm 146:5-9a, Psalm 147:3-5 en Psalm 145:14,18-20a.
Als er op de kalender gesproken wordt over Immanuel – God met ons, dan laten deze Bijbelverzen/-gedeelten ons dit ook duidelijk zien wat dit betekent en inhoudt.
En ik hoop en bid zo, dat dit ook jou zal bemoedigen zoals het mij bemoedigd heeft.


Immanuel – God met ons!

Jesaja 9:5
Want een Kind is ons geboren, een Zoon is  ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder.
En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.’

Jezus is voor ons naar deze wereld gekomen; en alle namen die hier gegeven worden,  en de ‘status’ die Hij heeft, laten zien dat God werkelijk op elke manier bij ons is.
- Jezus kwam als een baby, een kind, een mens naar deze wereld; groeide op en werd aan ons mensen gelijk en kan zo ook in alles echt met ons meevoelen.
- Hij werd door God aan ons als een Genadegeschenk gegeven.
- Hij is ook Degene aan wie God alle macht heeft gegeven, dus wat er ook speelt in ons leven, wat er ook gebeurt, we kunnen met een gerust hart naar Hem toegaan, want niemand anders dan Hij heeft het laatste woord.
- Hij is Degene wiens wijsheid alles overtreft.
- Hij is een betrouwbare, sterke rots op wie je kunt bouwen.
- Zijn liefde en bescherming zullen ons altijd omringen, zullen er altijd zijn.
- Zijn vrede kunnen we ervaren ongeacht onze omstandigheden, omdat Zijn vrede een andere vrede is dan die van de wereld. (De laatste Bijbeltekst die op de kalender gegeven werd, gaat over deze vrede – Johannes 14:27)

Immanuel – God met ons ...

Enkele verzen uit Jesaja 11 en 12:

Jesaja 11:
Vers 2 – Op Hem zal de Geest van de HEERE rusten: de Geest van wijsheid en inzicht, de Geest van raad en sterkte. de Geest van de kennis en de vreze des HEEREN. 
(Raadsman)

Vers 10 – Want op die dag zal de Wortel van Isaï er zijn, Die zal staan als een banier voor de volken. Naar Hém zullen de heidenvolken vragen. Zijn rustplaats zal heerlijk zijn.
(Toekomst, Zijn heerschappij, onze Redding, onze Hoop)

Jesaja 12:
Vers 2,3 – Zie, God is mijn heil, ik zal vertrouwen en geen angst hebben, want mijn kracht en psalm is de HEERE HEERE, en Hij is mij tot heil geworden. U zult met vreugde water scheppen uit de bronnen van heil.
(Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst)


Lucas 4:18-21 (ik begin even in vers 16) En Hij, Jezus, kwam in Nazareth, waar Hij opgevoed was, en ging naar Zijn gewoonte op de dag van de sabbat naar de synagoge, en Hij stond op om te lezen. En aan Hem werd het boek van de profeet Jesaja gegeven, en toen Hij het boek opengedaan had, vond Hij de plaats waar geschreven stond: De Geest van de HEERE is op Mij, omdat Hij Mij gezalfd heeft; Hij heeft Mij gezonden om aan armen het evangelie te verkondigen, om te genezen die gebroken van hart zijn, om aan gevangenen vrijlating te prediken en aan blinden het gezichtsvermogen, om verslagenen weg te zenden in vrijheid, om het jaar van het welbehagen van de HEERE te prediken. En toen Hij het boek dichtgedaan en aan de dienaar teruggegeven had, ging Hij zitten, en de ogen van allen in de synagoge waren op Hem gevestigd. Hij begon tegen hen te zeggen: Heden is deze Schrift in uw oren in vervulling gegaan.
(Jezus - Yeshua = Redder – Verlosser)

Immanuel – God met ons ...

Psalm 146:5-9a – Welzalig is hij die de God van Jacob tot zijn hulp heeft, die zijn verwachting stelt op de HEERE, zijn God, Die de hemel en aarde gemaakt heeft, de zee en al wat daar in is; Die voor eeuwig de trouw bewaard. Die de onderdrukten recht doet, Die de hongerigen brood geeft. De HEERE maakt de gevangenen los, de HEERE opent de ogen van blinden, de HEERE richt de gebogenen op, de HEERE heeft de rechtvaardigen lief. De HEERE bewaart de vreemdelingen, Hij houdt wees en weduwe staande …

Psalm 147:3-5 – Hij geneest de gebrokenen van hart, Hij verbindt hen in hun leed. Hij telt het aantal sterren, Hij noemt ze alle bij hun naam. Onze HEER is groot en geweldig in kracht, Zijn inzicht is onmetelijk.

Psalm 145:14,18-20a – De HEERE ondersteunt allen die vallen, Hij richt gebogenen op.
… De HEERE is nabij allen die Hem aanroepen, allen die Hem in  waarheid aanroepen. Hij vervult het verlangen van wie Hem vrezen. Hij hoort hun hulpgeroep en verlost hen. De HEERE bewaard allen die Hem liefhebben …

Immanuel – God met ons!


Welzalig is hij die de God van Jacob tot zijn hulp heeft!
Die zijn verwachting stelt op de HEERE, zijn God!

Welzalig is zij die de God van Jacob tot haar hulp heeft!
Die haar verwachting stelt op de HEERE haar God!

Welzalig is misschien een beetje een ouderwets woord, maar ik vind het dieper gaan dan de andere vertalingen die spreken van ‘gelukkig’ is …
Een heel enkel keertje kijk in even op Internet wat een Engelse vertaling zegt, en als ik dat bij dit vers doe, kom ik bij de English Standard Version die zegt: ‘Blessed is he whose help is the God of Jacob, whose hope is in the Lord his God, …’
Blessed, oftewel: gezegend is hij, is zij, die de God van Jacob tot hulp heeft, die zijn/ haar verwachting stelt op de HEERE haar God!’

Gezegend!
We zijn gezegend als we deze God, de God van Jacob, tot onze hulp hebben.
We zijn gezegend als we onze hoop op Hem stellen.
Gezegend, want Hij is de Schepper van hemel en aarde, de zee en alles wat daarin is.
Hij is de Almachtige, de Allerhoogste; Zijn trouw is tot in alle eeuwigheid!
Hij gaf ons Zijn Zoon, de Messias, onze Verlosser, onze Redder!
Door Hem hebben we een eeuwige Hoop!
Hij is het, Die kwam om ons te bevrijden, te genezen, te verlossen, te ondersteunen, staande te houden, op te richten!
Hij is het Die ons altijd hoort!
Hij is Degene Die altijd naar ons luistert!
Hij is Degene Die altijd bij ons is en zal zijn!

Als wij onze hoop, ons vertrouwen op Hem stellen, zullen we nooit beschaamd worden.
Zijn woord is ‘ja en Amen’!
Hij doet wat Hij beloofd!
Hij heeft ons zo lief!

Ja, het leven kan zo moeilijk zijn, zo zwaar, en soms zien we het misschien helemaal niet meer zitten en zijn we misschien de wanhoop nabij, maar als we zien op deze God, de God van Jacob, dan zullen we instaat zijn om vol te houden, want Hij zal ons ondersteunen.
Laten we blijven zien op Hem!
Als deze dagen van het jaar voor ons moeilijk en donker zijn, laten we dan zien op Het Licht der wereld wiens komst we deze dagen herdenken.
Laten we zien op het waarom Hij kwam, op wat Hij heeft doorstaan voor ons, op het waarom Hij dit heeft gedaan, op wat Hij heeft voorgeleefd, heeft gezegd.
Laten we zien op wat Hij heeft bewerkt voor ons en op wat Hij heeft beloofd!
Als we blijven zien op onze omstandigheden zullen de dagen donker zijn en blijven, maar als we zien op Hem, Die Het Licht der Wereld is, zal Zijn Licht schijnen in onze harten, in ons leven, in onze omstandigheden.
Nee, ze zullen niet zomaar verdwijnen, al is Hij bij machte om dit te doen, maar we zullen de kracht ontvangen die we nodig hebben en een vrede in ons hart, die alle verstand te boven gaat.

Immanuel, God met ons in elke omstandigheid, in elk facet, in elk detail.
Gezegend zij wij, als we Hem tot onze hulp hebben, onze hoop op hem stellen.


Lieve Vader in de hemel, ik bid U zo heel speciaal voor een ieder voor wie deze dagen moeilijk en donker zijn, voor wie deze dagen niet snel genoeg voorbij kunnen gaan.
Ik bid U voor hen die eenzaam zijn, in rouw gedompeld, verdriet hebben, pijn hebben, alleen zijn, alle hoop hebben verloren, gebukt gaan onder ziekte, geldzorgen, werkeloosheid, zorgen om kinderen, ouders, of anderen die ons lief en dierbaar zijn.
Ik bid U voor hen, die op de vlucht zijn, in gevangenissen zitten, vervolgd worden, mishandeld of gemarteld worden.
Ik bid U voor hen die de dood in de ogen kijken, voor wie het leven een en al onzekerheid is geworden.
Ik bid U voor hen, die teleurgesteld zijn, wiens hoop de bodem ingeslagen is, die op het randje balanceren.
Ik bid U voor hen, die heel veel wijsheid, liefde en geduld nodig hebben met hun kinderen, omdat deze speciale kinderen net wat meer nodig hebben dan wij soms van onszelf hebben.
Ik bid U voor deze speciale kinderen, groot en klein, voor hun omstandigheden, voor de plaats waar zij staan, waar ze zijn.
Ik bid U voor huwelijken waarin men elkaar kwijt (dreigen) raken, die gebroken zijn, ontwrichte gezinnen.
Ik bid U voor gezinnen waar kinderen worden gemist, worden  vermist, ontbreken …
Ik bid U voor …
Ik bid U, HEERE, voor allen, ook voor hen die zich in geen van bovenstaande dingen kunnen vinden genoemd zijn, voor wat ik vergeten ben of geen weet van heb, maar ik weet dat U alles ziet, een ieder persoonlijk.
Ik bid U, HEERE, ontferm U over een ieder persoonlijk en hun omstandigheden!
Onferm U, HEERE, en laat Uw Licht schijnen en Licht brengen, en met Uw Licht Uw vrede.
Dat alle scherpte, elke diepte van iedere nood even minder zal zijn, rust en vrede kan binnenkomen en met Uw rust en vrede het besef dat U er werkelijk bent en ons ziet.
Dat nieuwe moed en kracht ons op zal beuren om deze dagen en het nieuwe jaar tegemoet te treden; ons oog gericht op U, ons Licht en onze Hoop.
Ontferm U, Vader, ontferm U, Heer Jezus, U weet wat een ieder nodig heeft.
Ontferm U - Kyrie Eleison.

- Amen –


Immanuel,
God met ons!

Hij, de Almachtige,
de Schepper
van hemel en aard.
De Ik ben, die Ik ben,
de Allerhoogste,
Die Zijn trouw
tot in eeuwigheid
bewaart.

Immanuel,
God met ons!

Hij, de Sterke God,
de eeuwige Vader,
de Vredevorst.
De Redder,
Verlosser en Bevrijder
van een ieder
die naar Hem
dorst.

Immanuel,
God met ons!

Hij heeft lief,
richt op
en ondersteunt.
Hij troost,
geneest
en geeft kracht
aan een ieder, die
op Hem leunt.

Immanuel,
God met ons!


Gezegend is hij, gezegend is zij, die Jacobs God tot hulp heeft!

‘Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. 
Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.’
Johannes 14:27


Gods rijke zegen van vrede toe gebeden in Jezus’ Naam
en een liefdevolle groet,





zondag 7 december 2014

Week 50 - Er is er een jarig

Het is zaterdagmiddag, ongeveer kwart voor drie, als ik ouderwets mijn schrijfblok en pen pak en (opnieuw) begin te schrijven.
Het laatste half uur heb ik vele tranen gehuild en vele noodkreten zijn naar boven gegaan, maar het feit dat dit stukje vandaag op dit Blog verschijnt, geeft aan dat het oorspronkelijke stukje dat ik geschreven had volledig is verdwenen, en mijn oudste zoon het via een bepaald programma, ook niet op mijn laptop heeft kunnen terugvinden.
Ik heb geen idee wat er is misgegaan met het opslaan, maar het is weg en het blijft weg.
Het enige dat ik nog heb zijn de laatste vijf zinnen en het gedichtje, dat ik voor controle had opgestuurd naar Trijnie, die al mijn gedichtjes controleert op spelfouten.

Terwijl mijn zoon via zijn computer mijn laptop scant op zoek naar iets van wat ik geschreven had, droog ik mijn tranen, bid nog een keer dat het toch gevonden mag worden, en begin opnieuw te schrijven.
Zolang mijn zoon op zoek is op mijn laptop, gebruik ik mijn schrijfblok en zal alles later weer over nemen op mijn laptop.
Hoewel dit stukje nooit hetzelfde zal zijn als wat ik eerder heb geschreven, begin ik met schrijven in het geloof en vertrouwen dat Zijn Geest mij de woorden ingeeft die het belangrijkst waren.


Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God,  om uw lichamen aan God te wijden  als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst.
HSV

Zusters, omdat God zo goed voor ons is, roep ik u op uzelf aan te bieden als een levende en heilige offergave, die Hij graag aanvaardt.
GNB

Romeinen 12:1


De afgelopen week kwam de volgende vraag in mijn gedachten: vieren we met kerst eigenlijk wel de verjaardag van de Here Jezus?
De gedachte achter het thema –cadeau geven aan Hem– vind ik heel mooi, maar … Zijn  verjaardag vieren?
Ik vond het voorheen eigenlijk best wel een mooi idee dat we met Kerst Zijn verjaardag vieren, maar hoe kan ik nu een verjaardag vieren van Iemand waar de schaduw van de dood overvalt?
Als ik dan de afgelopen week ook nog het een en ander op Internet lees over Zijn geboortedag, hoe de datum tot stand is gekomen, en welk een heidense oorsprong er eigenlijk achter zit, dan …
God vond het schijnbaar ook helemaal niet belangrijk, want alles wat Hij belangrijk vind staat immers in de Bijbel.
Eigenlijk staat er nergens iets over het vieren van Zijn geboortedag, alleen als Hij brood van de Paasmaaltijd in Zijn handen heeft, zegt Hij: ‘Doe dat tot Mijn gedachtenis!’ (Lucas 22:19)

Er is er een jarig?!?
Cadeautjes voor elkaar en allerlei versieringen op en rond overvloedig gevulde tafels?
Of een lege voederbak waar de schaduw van het kruis overheen valt, en een stil en met dankbaarheid vervuld hart om wat Hij voor ons heeft gedaan?

Op ons eigen genot en plezier gericht, op wat wij fijn en prettig vinden, of  het gehuil van een baby dat overgaat in de woorden: ‘Het is volbracht!’
‘Want een Kind is ons geboren, een Zoon is  ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk,  Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.’ (Jesaja 9:5)


In onze gemeente hebben we een aantal jaren een speciale Kerstavond voor Vrouwen gehad met als thema: ‘Ons geschenk aan Hem’.
Op deze avond deelden een aantal vrouwen hun talenten en gaven op deze wijze als het ware door middel van zang, dans, muziek, toneelstukje, een verhaal, een gedicht enz. een geschenk aan Hem.
Zelf heb ik speciaal voor deze avonden een paar keer een gedicht geschreven.
Een daarvan blijft deze week maar steeds in mijn gedachten terugkomen:

Alleen jouw hart

In gedachten sta ik
stilletjes bij de kribbe
in de diep, donkere nacht.
Daar ligt de Grote Koning,
‘De Beloofde’, lang verwacht.
Een geschenk, iets moois
zou ik moeten geven, maar
niets heb ik meegebracht.
Mijn handen zijn leeg
en tranen druppen
langzaam en zacht.

Als ik nu maar zingen kon,
heel mooi, op de juiste toon;
dan zou ik Hem een loflied zingen,
jubelen, ter ere van de nieuwgeboren Zoon.

Als ik nu maar een instrument had,
en als geen ander spelen kon;
dan zou ik voor Hem spelen
en stralen als de zon.

Als ik nu maar creatief was, dan had ik
iets heel moois voor Hem gemaakt;
Maar nu, nu voelt het
alsof ik alles heb verzaakt.

Als ik nu maar heel rijk was,
dan had ik net zolang gezocht
tot ik het mooiste had gevonden
en dat had ik dan gekocht.

Als ik nu maar, als ik, als ….
zacht snikkend kniel ik bij de kribbe neer
en beken tot mijn grootst verdriet,
ik heb u niets te geven, Heer.

Het beeld van de kribbe vervaagd
en wordt ingenomen
door een man van smart.
Doorboorde handen,
een doornenkroon,
een stem klinkt:
‘Ik verlang alleen naar jouw hart.’


‘Zusters, omdat God zo goed voor ons is, roep ik u op uzelf aan te bieden als een levende en heilige offergave, die Hij graag aanvaardt.’


‘Ik verlang alleen naar jouw hart!’

Heel ons hart, niet een klein stukje.
Volledige overgave!
Volledige toewijding!
Sterven aan onszelf!
Niet mijn wil, maar Zijn wil; toestaan dat Hij Zijn wil in ons leven uitwerkt.
Niet mijn verlangens, maar de Zijne.
Liefhebben wat Hij liefheeft en haten wat Hij haat.

Niet omdat het moet, maar uit dankbaarheid om wat Hij heeft gedaan voor ons!


Als ik denk aan het vieren van onze verjaardagen, dan wordt zo’n dag vaak gekenmerkt door de drukte.
Allerlei voorbereidingen moeten er worden getroffen;  boodschappen, bakken, versieren, en het juiste cadeau uitzoeken.
Maar als op de dag zelf is er van persoonlijk contact soms nauwelijks sprake, want met het moeten zorgen voor alles en iedereen is daar vaak gewoon geen of nauwelijks tijd en ruimte voor.

Ook met het vieren van de geboortedag van de Here Jezus lijkt het alsof alles steeds groter, uitgebreider, spectaculairder en mooier en meer en meer en meer … moet zijn; zelfs in onze gemeentes, in onze Kerstdiensten.
De Kerstdagen lijken steeds meer gericht te zijn op vrolijkheid, gezelligheid en genieten.
En op zich niets mis mee, hoor, ik geloof dat God ook geniet van ons als wij het goed hebben met elkaar en genieten van elkaars gezelschap en van het goede dat Hij geeft.
Maar is er in deze drukte nog wel tijd en ruimte om ook met Hem alleen te zijn?
Of is er op het feest, waar Hij eigenlijk ‘de eregast’ is, alleen nog maar ruimte voor Hem in de kerk(nacht)dienst die we bezoeken en met het Kerstverhaal dat we lezen?
Creëren we in deze dagen ook momenten voor een ontmoeting met Hem; verlangen we er wel naar om oog in oog met Hem te staan, te genieten van Zijn aanwezigheid en om Hem te vertellen hoe blij en dankbaar we zijn dat Hij alles op heeft willen geven voor ons?
Zijn er in deze dagen nog momenten om in de rust en stilte bij de kribbe de man met de doorboorde handen en voeten te ontmoeten?


In de stilte van de nacht werd Gods Zoon geboren, maar in de drukke straten en huizen van Bethlehem werd  het gehuil van het pasgeboren Kind niet gehoord.
In de stilte van de nacht werd aan de herders in het veld verteld dat Jezus was geboren, maar in de drukke straten en huizen van Bethlehem werd niet gehoord dat de engelen zongen: ‘Ere zij God in de hoge en vrede op aarde.’
In de stilte van de donkere nacht zagen de wijzen uit het Oosten een bijzondere ster, maar in de drukke straten van Bethlehem, werd de ster door niemand gezien.


Alleen in de stilte …

Alleen in de stilte, ver weg
van al het feestgedruis,
sta ik oog in oog met Hem,
die voor mij is geboren.

Alleen in de stilte, daar,
waar ik helemaal alleen ben;
waar niets en niemand
mij kan storen,
is ruimte voor Hem;
kan ik Hem ontmoeten
en wat Hij wil zeggen, horen.

Alleen in de stilte, daar,
waar ik alleen ben met Hem,
buig ik opnieuw mijn hoofd
en fluister zacht:
‘U, en U alleen,
wil ik geheel toebehoren!’


Lieve Heer Jezus, vergeef ons wat we van Uw geboortedag hebben gemaakt …
Vergeef ons, dat we ons steeds meer en meer zo laten leiden door wat de wereld voorschotelt.
Vergeef ons, dat er niets meer over is van zoals het was toen U kwam, maar dat we alles hebben overschaduwt en overschreeuwt met versieringen, shows, en overvloedig gevulde tafels.
Vergeef ons, dat we in deze dagen vaak nog nauwelijks tijd hebben voor een persoonlijke ontmoeting met U; de tijd en ruimte maken om met U alleen te zijn en in de stilte van het samenzijn tot ons door te laten dringen wat het voor U moet hebben betekent om Uw heerlijkheid op te geven en naar deze aarde te komen.
Vergeef ons Heer Jezus, en ik bid U, dat we deze Kerst tijd en ruimte zullen maken voor momenten met U alleen.
U vraagt immers niet om al die versieringen etc., U verlangt maar naar één ding: ons hart.

Heer Jezus, ik hou van U en ik geef U opnieuw mijn hart.
En, *ik geef al mijn plannen en doelstellingen op, al mijn eigen verlangens en hoop, en ik neem Uw wil voor mijn leven aan.
Ik geef mijzelf, mijn tijd, mijn alles, ten volle aan U, om voor eeuwig de Uwe te kunnen zijn. 
Vul mij en verzegel mij met Uw Heilige Geest.
Gebruik me zoals U wilt, zend me waarheen U wilt, werk Uw gehele wil uit in mijn leven, wat het me ook kost, nu tot in eeuwigheid.

– Amen – 


* Gebed van >> Betty Scott Stam
Overgenomen uit ‘Een vrouw naar Gods hart van Elizabeth George; de bron is onbekend.


Dat de Heilige Geest ons hart mag aanraken en in beweging brengen …
Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,