HSV
Ik zal ervoor zorgen dat de belofte van mijn Vader aan jullie wordt ingelost. Blijf in de stad tot jullie met kracht uit de hemel zijn bekleed.
NBV
Lucas 24:49
Afgelopen week hebben we Hemelvaart mogen vieren en dachten we terug aan de dag dat de Here Jezus terugging naar Zijn Vader en aan alles wat daar uit voortkwam en komt.
Vorige week mocht ik daar iets over schrijven. (Zie: Week 22 - Een hemels huis)
Maar voor het zover was, gaf Hij hen Zijn laatste boodschap en opdracht.
In de dagen na Zijn opstanding verscheen Jezus nog een aantal keren aan verschillende mensen; zo werd Zijn opstanding uit de dood vastgelegd met vele getuigen.
We weten dat Hij als eerste verscheen aan de vrouwen bij het graf, maar vervolgens ook aan de Emmaüsgangers en Zijn leerlingen.
Paulus vertelt ons in 1 Korinthe 15:6 dat Jezus aan meer dan 500 mensen is verschenen na Zijn opstanding.
Alleen bepaalde ontmoetingen zijn op schrift vastgelegd.
(Mattheüs 28, Marcus 16, Johannes 20 en 21 en Lucas 24)
En vanuit dit laatstgenoemde Bijbelboek kijken we naar enkele woorden die Jezus in Zijn laatste dagen op aarde tot Zijn discipelen heeft gesproken.
De discipelen ontvangen van Jezus de opdracht om Zijn getuigen te zijn, om het Goede Nieuws -het Evangelie- overal bekend te maken, maar ze moesten daarvoor eerst in Jeruzalem blijven wachten op de Heilige Geest.
‘En zie, Ik zend de belofte van Mijn Vader op u; maar blijft u in de stad Jeruzalem, totdat u met kracht uit de hoogte bekleed zult worden.’
De kalender waaruit ik mijn Stille Tijd houd en deze stukjes dus voortkomen, geeft vele voorbeelden in de Bijbel over hoe belangrijk kleding was.
Ze begint met Genesis (2 en 3) waar Adam en Eva door de zondeval ontdekken dat zij naakt zijn en waar God voor hen kleding maakte van dierenhuiden en hen daarmee bekleedde.
Vervolgens worden er nog vele voorbeelden genoemd, zoals bijv. over de priesterkleding in Exodus 28, 29:9 , over het bruiloftskleed in Matth. 22:10-14 en over koningsgewaad dat Jezus wordt aangetrokken, de doornenkroon die op Zijn hoofd wordt gedrukt en de kleren die Hem aan het kruis weer worden ontnomen (Marcus 15:17-20, 24) en de witte kleren waar het Bijbelboek Openbaring over spreekt (Openb. 3:4,5,18; 7:9,13-14; 16:15)
Maar ook bijv. in Genesis 37-41, 2 Samuël 13:18-19 en op nog vele andere plaatsen laat de Bijbel zien de (diepere) betekenis achter kleding; de status, komaf of …
Waarmee men zich kleedt of hoe men zich kleedt, zegt iets over hen.
Ook vandaag de dag vertelt kleding nog veel over de persoon die ze draagt.
Kijk maar naar de kleding van de Amisch, de mensen van de ‘zwaardere’ kerk, bepaalde groeperingen zoals bijv. Gothic, Metal, Punk, …
Om maar niet te spreken wat sommige mensen doen in bepaalde tijden, waarin ze ineens hun ‘gewone’ kleding in de kast laten hangen en zich hullen (of misschien is uitdossen een beter woord) in enkel oranje, of rood, wit en blauw, omdat ze heel duidelijk willen laten zien waar ze bij horen en (voor) wie ze zijn.
Hun enthousiasme en trots straalt er vanaf. (totdat …)
Hoewel ik persoonlijk hier helemaal niets van begrijp en dit totaal niet kan volgen, zie ik er wel een diepere boodschap in.
De discipelen moesten in Jeruzalem wachten tot ze met kracht uit de hemel zouden worden bekleed.
Met de kracht uit de hemel wordt de Heilige Geest bedoeld waar Jezus meerdere keren over gesproken en naar verwezen heeft.
Zonder Zijn hulp zouden zij niet dat kunnen doen waartoe Jezus hen geroepen heeft.
De kalender blijft met de Bijbelgedeelten stilstaan bij kleding of bekleed zijn, en geeft vele verwijzingen naar de Bijbelgedeelten/teksten, maar eindigt met de vraag wat de Heilige Geest voor ons persoonlijk betekent; wat het betekent ‘met kracht uit de hemel’ te zijn bekleed.
Heel lang is de Heilige Geest voor mij ‘iets’ geweest waar ik geen raad mee wist, waar ik weinig vanaf wist en nog minder begreep.
Voor mijn gevoel werd er in de kerk waar ik ben opgegroeid Pinksteren gevierd zonder de Heilige Geest, of met maar met een fractie van Hem, van wie Hij is.
Het is pas jaren later, eigenlijk vanaf dat ik de Alphacursus in de gemeente waarin we nu zitten deed, dat ik persoonlijk werd geconfronteerd met de Heilige Geest.
‘Wie is de Heilige Geest voor jou?’, en ik raakte bijna in paniek omdat ik er achter kwam dat ik eigenlijk niet eens kon zeggen wie of wat de Heilige Geest eigenlijk precies was.
Nee, ik heb dat weekend geen bijzondere ervaring gehad zoals sommigen, geen pats boem verandering of bovennatuurlijke ervaring, maar God is vanaf dat moment wel Zijn weg met mij aan het gaan en ik mag steeds meer gaan leren en ontdekken over wie de Heilige Geest is, wat Hij doet en ook wil doen in mijn leven.
God is zo groot, zo bijzonder, zo liefdevol, Hij weet precies wat bij ons past, wat goed voor ons is, wat past in Zijn plan met een ieder van ons; Hij werkt zo, dat het goede werk dat Hij in ons begonnen is, voltooid zal worden.
In de afgelopen jaren is de Heilige Geest voor mij een realiteit geworden, hoewel ik besef, dat er nog veel meer ruimte voor Hem in mijn leven moet komen.
Ik merk dat mijn ‘opvoeding’ (de kerk waar mijn wortels liggen) een grote blokkade vormt, een blokkade van angst voor onbekende dingen, voor controleverlies, voor dingen die ik niet eens precies weet te benoemen, maar die ik voel dat ze er zijn.
En tegelijkertijd ben ik zo ontzettend dankbaar voor Hem dat niets van dit alles voor Hem weer een blokkade is om mij niet te kunnen gebruiken in Zijn dienst, in Zijn koninkrijk.
Gaande weg mag ik leren en Hij heeft daarin zoveel liefde en geduld voor en met mij, dat is gewoon onvoorstelbaar.
Stap voor stap gaat Hij Zijn weg; soms zijn de stappen heel groot, wel sprongen, en soms zijn ze heel, heel klein.
Maar boven alles weet ik dat ik Zijn Geest nodig heb, dat ik het vanuit mijzelf niet kan.
Dat alles wat ik doe vanuit mijzelf, geen eeuwigheidswaarde heeft en verbrandt als Zijn vuur het bewerkt.
Ik heb Zijn kracht en autoriteit mogen ervaren en zien, maar heb ook ontdekt dat ik Zijn Geest kan doven, waardoor ik mijn kracht verlies en het leven haar glans.
Al jaren met Pinksteren hoop/bid ik stilletjes dat er iets bijzonders mag gebeuren; op de één of andere manier zou ik ook zo graag iets spectaculairs meemaken.
Wind, vuur, … poef …
Maar als ik terugkijk en lees dan zijn er eigenlijk al zoveel bijzondere dingen gebeurd.
Nee, geen wind, geen vuur, geen poef …, maar wel diepe, verrijkende en kostbare dingen, leermomenten, ervaringen, ontmoetingen.
Mijn gedachten gaan naar een bepaald gedicht dat ik een paar dagen na Pinksteren in 2011 schreef.
‘Wandelen door de Geest’ heet het, je kunt er >>hier<< over lezen.
Wat mij vooral raakt in dit gedicht, als ik het plaats in het licht van het thema van deze week, is het middelste couplet:
‘Wandelend aan mijn Vaders hand
zal Zijn Geest mij doorstromen.
Zichtbaar zal worden
uit wie ik leef, beweeg en besta;
Wie de grootste plaats
in mijn leven heeft ingenomen.’
Als ik terugdenk aan de voetbalfanaten waar ik eerder op doelde, dat ziet iedereen aan hen waar ze vandaan komen, waar hun leven (soms even) om draait, wat het belangrijkste is, en hoewel ik hun ‘gekte’ niet begrijp, dit weet ik wel, zo wil ik wel Hem laten zien.
Hij heeft mij, ons - Zijn kinderen, bekleed met de kracht van de Heilige Geest.
Hij heeft ons bekleed, maar het is aan ons of en hoe wij dit kleed dragen.
De voetbalfanaten laten het aan iedereen zien, ze blijven niet stilletjes in hun huizen zitten, maar trekken zelfs soms de gehele wereld over, en dat is de diepere boodschap, de diepere les die er voor mij in ligt.
Kan/mag iedereen zien waar ik oorspronkelijk vandaan kom, Wie ik toebehoor, uit Wiens kracht ik leef, naar Wie ik toe ga?
Of bedek ik het, laat ik het onder het stof komen, of kapot gaan?
Of ben ik er zuinig op, koester ik het en draag ik het met verve en gebruik ik het waartoe Hij het heeft bedoeld en gegeven?
Lieve Vader in de hemel, U heeft mij bekleed met de kracht van de Heilige Geest en ik dank U daarvoor met heel mijn hart.
Vergeef mij, dat ik vaak zo slordig met deze kleding omga, zo onzorgvuldig.
Dat ik vergeet dat U mij met deze kleding hebt bekleed en er zonder er bij na te denken weer iets anders over aantrek.
Dank U wel, voor Uw liefde en geduld.
Ik weet, Heer, ik zeg dit vaak, heel vaak, maar ik meen ieder woord.
Dank U wel, voor Uw liefde en geduld met mij!
En dank U wel, dat U Uw weg met mij gaat en het tot een goed einde zal brengen.
Ik hou van U, Vader, Heer Jezus, en zie uit wat U, door Uw Heilige Geest, nog in en door mij heen gaat doen.
Hier ben ik; van U wil ik zijn, geheel en al.
- Amen –
Met Kracht bekleed
Met Kracht bekleed
om Zijn getuige
te kunnen zijn.
Met Kracht bekleed
om het Goede Nieuws
uit te dragen.
Met Kracht bekleed
om de weg te gaan
die Hij ons wijst.
Bekleed met Kracht
om vol te houden
ook in tegenslagen.
Met Kracht bekleed;
die angst verdrijft
en vrijmoedigheid geeft.
Met Kracht bekleed
om te leven naar Zijn wil
en tot Zijn welbehagen.
Pinksteren:
‘Met Kracht bekleed …’
Wat zouden we nog meer
kunnen vragen?!
Mag ik jou ook de vraag uit het stukje meegeven in de week naar het Pinksterfeest toe?
'Wat betekent de Heilige Geest voor jou en wat betekent het voor jou om met Hem te zijn bekleed?
Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten