zondag 4 mei 2014

Week 19 - Vrijheid en vrede

Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn.
HSV

Johannes 8:36


Afgelopen week heb ik een aantal keer terug moeten denken aan de tijd dat ik nog rookte.
Ik wist best dat ik verslaafd was, maar ik ervoer het niet als ‘gebonden’ zijn en gevoelens van vrede ervoer ik immers ook, ook al rookte ik.
Maar vanaf dat ik van het roken af was, en dan bedoel ik niet de tijd toen ik net gestopt was, maar een hele tijd later, toen pas besefte ik, hoe gebonden ik eigenlijk al die tijd ben geweest.
Ik denk dat je wel kunt zeggen, dat je pas echt beseft en ervaart hoe gebonden je was, als je er vrij van bent.
Ik voel me ook echt vrij, bevrijd, en dat had ik niet verwacht.
Nu, na zeven jaar, durf ik ook echt te zeggen dat ik totaal geen behoefte meer heb aan een sigaret; wel ken ik mezelf goed genoeg om te weten, dat ik er niet één kan roken zonder opnieuw verslaafd, en dus gebonden, te raken.
Hoewel het beslist niet makkelijk was, en ik best de nodige tranen in het ‘stopproces’ heb vergoten, weet ik, dat het Jezus was Die mij hiervan heeft vrijgemaakt.

Iets heel anders is de vrijheid en vrede waar we in deze dagen bij stilstaan en herdenken.
In deze dagen voorafgaande aan 4 en 5 mei, dagen waarin we de doden herdenken die gevallen zijn in de Tweede Wereldoorlog en de Bevrijdingsdag vieren, zijn er weer allerlei films en programma’s hierover en ze laten ons zien, vertellen ons, hoe hard er gevochten is voor de vrijheid van ons land en hoeveel levens dit heeft gekost!
Het is dan ook goed om terug te denken aan hen die hun leven voor ons land en onze vrijheid hebben gegeven en om de dag van onze bevrijding te vieren.
En terwijl ik dit opschrijf, komen de volgende woorden in mijn gedachten: ‘Doe dit tot Mijn gedachtenis!’

Het is nog maar enkele weken geleden dat we het Paasfeest vierden; dat we terugdachten aan wat de Here Jezus voor ons heeft gedaan aan het kruis op Golgotha.
Op de avond, voorafgaande aan de nacht dat Hij gevangen werd genomen, vierde Jezus het avondmaal met Zijn discipelen en sprak Hij deze woorden.
‘Doe dit tot Mijn gedachtenis!’
Het brood dat Hij brak, stond symbool voor Zijn lichaam dat verbroken zou worden, en de wijn symbool voor Zijn bloed dat zou vloeien.
Voorafgaande aan alles drukte Hij Zijn discipelen op het hart om dit nooit te vergeten en steeds opnieuw te blijven herdenken.
En ook ons, die door Zijn bloed zijn vrijgekocht, wordt gezegd om dit steeds opnieuw te herdenken door het avondmaal regelmatig te vieren.
Hij gaf immers Zijn leven opdat wij zouden leven; Hij gaf immers Zijn leven opdat wij vrij zouden zijn!

In de Tweede Wereldoorlog (en in vele andere oorlogen) is er gevochten voor onze fysieke vrijheid, maar Jezus ‘vocht’ voor onze geestelijke vrijheid.
In de Tweede Wereldoorlog werd er gevochten voor de vrijheid van ons land en ons volk, maar Jezus ‘vocht’ voor de vrijheid van onze ziel.
Vele soldaten gaven hun leven zodat wij in ‘vrijheid’ in dit land kunnen leven; Jezus gaf Zijn leven, opdat we vrij zouden zijn en eeuwig kunnen leven.

De woorden ‘doe dit tot Mijn gedachtenis’ blijven terugkomen in mijn gedachten.

Avondmaal …
Als we het avondmaal vieren, dan denken we aan hetgeen Jezus voor ons heeft gedaan.
Dan breken we het brood en eten het in nagedachtenis aan Zijn lichaam dat voor ons verbroken werd, dan drinken we de wijn en denken aan het bloed dat Hij heeft vergoten voor onze zonden.
Gethsemané, de doornenkroon op Zijn hoofd, de slagen op Zijn rug, het kruis, Zijn sterven en opstanding; Hij heeft de prijs betaald en ons van onze zonden bevrijd.
De dood is overwonnen; satan is overwonnen.
Eeuwig leven wacht ons in Zijn heerlijkheid.
We zijn vrij!
Werkelijk vrij!
Halleluja!

Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.

Broeders en zusters, u bent geroepen om vrij te zijn. Misbruik die vrijheid niet om uw eigen verlangens te bevredigen, maar dien elkaar in liefde.

Maar u moet er wel op letten dat juist die vrijheid waarmee u handelt, voor de zwakken geen struikelblok wordt.

(Gal. 5:1,13; 1 Kor. 8:9)

Als Jezus ons heeft vrijgemaakt, zijn we werkelijk vrij, maar de bovenstaande woorden laten ons zien hoe makkelijk we weer berooft kunnen worden van deze vrijheid als we niet heel dicht met Hem leven; ons niet laten leiden door de Heilige Geest.

We hebben verantwoordelijkheid en verplichtingen gekregen met de vrijheid die we van Christus hebben ontvangen.
We dienen waakzaam te zijn en in de waarheid (Jezus) te wandelen.
We zijn vrij, maar dienen er voor te waken dat we deze vrijheid niet gebruiken om onze eigen verlangens na te jagen en te bevredigen.
We leven immers niet meer voor onszelf!
En we hebben ook verantwoordelijkheid voor elkaar, voor broers en zussen die zwak zijn in het geloof; soms zullen we onszelf misschien moeten verloochenen, om te voorkomen dat een ander struikelt.
(zie vervolgverzen: 1 Kor. 8:10-13)

En met de vrijheid die we van Christus hebben ontvangen, ontvangen we ook Zijn vrede.

‘Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.’
(Joh. 14:27)

Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus.
(Rom. 5:1)

Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus.
(Fil. 4:6,7)

Vele soldaten gaven hun leven voor onze vrijheid, en je kunt zeggen dat elk leven dat gegeven werd meewerkte aan onze vrijheid en vrede.
Jezus gaf Zijn leven, opdat wij vrij zouden zijn van de slavernij van de zonden en de diepe vrede van God, die elk verstand te boven gaat, ons hart zal vullen.
Een vrede die de wereld niet kent, omdat zij Jezus niet kennen.
Een vrede die er kan zijn in elke omstandigheid; in tijden van zorgen, moeiten, pijn, verdriet, vervolging, gevangenschap, …
Daarom spreekt de Bijbel van een vrede die elk menselijk verstand te boven gaat.
Denk maar eens aan Paulus en Silas in de gevangenis, waar zij lofliederen zongen terwijl hun voeten in een blok vastzaten en hun rug kapot was van de stokslagen.
(Hand. 16:16-40)
Denk maar eens aan Stefanus, die terwijl hij gestenigd werd, kon zeggen: ‘Heer, reken hun deze zonde niet aan!’
(Hand. 7:54-60)

Laten we het oog gericht houden op Jezus, Die ons op de weg van het geloof is voorgegaan en ons naar de volmaaktheid brengt. 
Om de vreugde die voor Hem in het verschiet lag, heeft Hij het kruis op Zich genomen en de schande niet geteld. 
Nu zit Hij aan de rechterzijde van de troon van God.

Denk aan Hem die zoveel tegenwerking van zondaars heeft verduurd. Dat zal u helpen de moed niet te verliezen en de strijd niet op te geven.

(Hebr. 12:2,3)

Denk aan Hem!
Denk aan Hem, Die ons heeft vrijgemaakt en ons de vrede bracht!
Denk aan wat Hij heeft gedaan, aan wat het Hem heeft gekost.
Denk aan wat Hij te verduren heeft gehad en niet opgaf om ons, voor ons!
Denk aan wat het ons heeft gebracht.
Vrijheid en vrede!


Lieve Heer Jezus.
Het is onvoorstelbaar wat U voor ons heeft gedaan, onvoorstelbaar wat U voor ons heeft overgehad.
En alles opdat wij vrij zouden zijn.
Vrij van de zonden, van de slavernij van de zonden.
Uw bloed, Uw dood, Uw opstanding, Uw volbrachte werk,  maakte ons van een gebonden mens een mens die in vrijheid mag leven.
Toch, Heer, is vrijheid iets moeilijks om mee om te gaan, dat laat Uw woord ons ook zien.
Ik bid U, Heer, help mij om in U te blijven en naar Uw woord te leven, want U bent de waarheid en als ik in Uw waarheid wandel, onder de leiding van de Heilige Geest blijf, dan zal ik in Uw vrijheid blijven en Uw vrede zal in mijn hart heersen.
Bewaar mijn hart en mijn gedachten, Vader, in Jezus’ naam.

- Amen –


Door U ben ik vrij,
vrij van zonden en schuld,
vrij van gebondenheid,
niet langer door duister omhuld.

Door U ben ik vrij
en kan er vrede zijn in mijn hart,
ondanks moeiten en zorgen,
pijn en verdriet, leed en smart.

Door U ben ik vrij!
U betaalde daarvoor de prijs
en ging voor mij uit
naar het hemels paradijs.

Daar,
aan de rechterhand van de Vader,
wacht U op mij.
Verbroken
is de macht der duisternis:
door U ben ik vrij!


Mijn gebed voor deze week is, dat de bevrijding, die we deze week mogen vieren voor ons land, ons ook stil zal doen staan en doen beseffen wat het betekent om vrij te zijn door en in Hem.
Dat Hij ons ook mag laten zien, waar we ons opnieuw een slavenjuk hebben laten opleggen en dat we ook open zullen staan voor bevrijding daarvan, teneinde te blijven wandelen in de Waarheid.

Gods rijke zegen voor de komende week
en een liefdevolle groet,




Lees eventueel ook:
In rust met U – Week 15 - Vrijheid
In rust met U – Week 40 – De boeien verbreken


Geen opmerkingen:

Een reactie posten